CLICK ME

Sunday 18 December 2016

నేను నా మరిది

పొద్దున్నే నిద్రలేచి బద్దకంగా ఒళ్లువిరుచుకుంటుంటే, వెనగ్గా కౌగిలించుకున్నాడు నా భర్త. అప్పటికి కోపం తగ్గిపోయి దాని స్థానం లో మళ్ళీ ప్రేమ మొదలైంది, సంసారం అన్నాక ఇవన్నీ మామూలే అని ఆయన్ని దగ్గరికి తీసుకుని చిన్నగా ఒక ముద్దు పెట్టి
“అబ్బా..వదలండీ, బాగా పొద్దు పొయింది. ఆఫీస్ కి వెళ్ళరా..”
ముద్దుగా ఆయన్ని తప్పిచ్చుకుని బాత్రూం లోకి పరిగెట్టాను. బ్రష్ చేసుకుంటూ నిన్నటి సంఘటననే తలచుకుఁటున్నా, నా మొగుడు ఒక్క సారి దెంగనందుకు నేను ఇంకొకడిని తలుచుకుని మరీ కొట్టుకున్నానేంటి, అసలేమైంది నాకు. ఒక్క విషయం మాత్రం అర్ధమైంది, చిన్నా గాడు నన్ను బాగా డిస్ట్రబ్ చేసాడు. కొంచెం వాడి ఊహలనుంచి దూరం గా ఉండాలి అని గట్టిగా నిర్ణయించుకున్నా. గబగబా బైటికివచ్చి వారికి కాఫీ కలిపి, బాక్స్ లో టిఫిన్ సర్ది అఫిస్ కి పంపా. ఇంక అంతా రొటీన్, టైం అలా నడిచిపోయింది. మద్యాహ్నం మూడు గంటలయింది, అలా మంచం మీద వాలి పుస్తకం తిరగేస్తున్నా, పసుపు రంగు షిఫాన్ చీరలో అదేరంగు బ్లౌజ్ వేసుకున్నా. బోర్లా పడుకుని రెండు కాళ్ళూ పైకి మడిచి అటూ ఇటూ ఊపుతూ రిలాక్స్ గా ఉన్నా, ఏదో అలికిడికి వెనక్కి తిరిగి చూశా. ఎప్పుడొచ్చాడొ మంచం పక్కన ఉన్న కుర్చీ లో చిన్నా గాడు కూర్చుని ఉన్నాడు, చీర మోకాళ్ల దాకా లేచిఉందేమో నా నునుపైన మోకాళ్లని ఆబ గా చూస్తున్నాడు. హింస మొదలైంది, కానీ నేను మానసికం గా దానికి సిద్దపడి ఉండడం వల్ల పెద్దగా ఆశ్చర్యపడలేదు, చాలా కూల్ గా
“ఏమయ్యా…మురళీ…ఏంటి సంగతి”
అనేసరికి ఆశ్చర్యపడడం చిన్నా వంతైంది, నేను వాడిని పేరుపెట్టి పిలవడం అదే మొదటిసారి. నా పలకరింపు కి నా మరిది చిన్నగా నవ్వాడు.
“ఏం లేదొదినా ఊరికే వచ్చానంతే, నీ గది ముందు నుంచి వెళ్తుంటే రెండు ఇసక తిన్నెలు కనబడ్డాయి. వాటి యోగ క్షేమాలు కనుక్కుందామని వొచ్చానంతే”
వాడిదగ్గరనుంచి అంతకంటే మంచి సమాధానం నేను ఎలాగూ ఎదురుచూడలేదు, అందుకే సహనం కోల్పోకుండానే చిన్నగా నవ్వాను. వాడు అన్న మాటకి నేను గభాల్న లేచి కూర్చుంటానని అనుకున్నాడేమో కానీ అలా జరగకపోయేసరికి వాడి మొహం లో కొంచెం కాంతి మారింది.
“పోనీలెండి వదిన గారూ నాకు ఇలా చూడడమే బాగుంది. ఆ రోజు చూసినట్టు రోజూ చూడాలంటే మాత్రం కుదురుతుందా ఎమన్నానా”
కావాలనే పొడిచాడు, చెత్త జోకుకి నాకు నవ్వు రాలేదు. వాడిని పట్టించుకోకుండా నేను నా నవల లో నిమగ్నమైనట్టు నటిస్తున్నా కానీ వాడు ఎక్కడెక్కడో కళ్లతో జుర్రేస్తుంటే చికాగ్గానే ఉంది. ఏది ఏమైనా నేను వాడితో ఈ పిల్లి, ఎలకా ఆట వదిలేది లేదు. మహా అయితే ఏమి చేస్తాడు? నన్ను అక్కడా ఇక్కడా టచ్ చేసి ఆనందపడతాడు అంతేగా. నాకు ఇష్టం లేకుండా నన్నైతే దెంగలేడు కదా, అదే నా మొండి ధైర్యం. ఉన్నట్టుండి మా అత్తగారి గొంతు వినబడేసరికి ఉలిక్కిపడ్డా.
“అమ్మా కావ్యా..నేను, మీ మామ గారూ రేపు వైజాగ్ వెల్తున్నామమ్మా. ఆయన గారికి అక్కడున్న ఇంటిమీద గాలి మళ్ళింది. ఒక్క నెల రొజులక్కడ ఉంటే కానీ ఆయనకి మనసాగదనుకో”
ఆవిడ చెప్పిన మాటకి నా గొంతు లో పచ్చి వెలక్కయ పడినట్తైంది. ఉన్న వీళ్ళిద్దరూ వెళ్ళిపోతే ఈ చిన్నా గాడిని పట్టుకోవడం చాలా కష్టం. అందుకే వెంఠనే అందుకున్నా
” అత్తయ్య గారూ, మీరా పెద్దవారూ అలా ఒంటరిగా ప్రయాణాలు మంచిదికాదు కదా, చిన్నా ఎలాగో ఖాళీగానే ఉన్నాడు, అతన్ని దింపమనండి”
చిలిపిగా చిన్నా వంక చూస్తూ అన్నాను, నా కళ్ళలో చూసావా ఎలా దెబ్బకొట్టానో అన్న భావం. కానీ నేనూహించనట్టు సమాధానమిచ్చాడు చిన్నా గాడు,
“చెప్పానా అమ్మా …వొదిన కూడా అదే మాట అంటుందని నువ్వు విన్నావా, నేను వొస్తానంటే ఒప్పుకోలేదు. ఇప్పుడైనా అర్ధం అయ్యిందా, అంతేలే నా మాట కంటే వొదిన మాటకే ఎక్కువ వాల్యూ కదా …”
మారాం చేస్తున్నట్టు అంటున్న వాడి మాటలకి నాకు మతిపోయింది. వాడు నా వైపు దెబ్బ కి దెబ్బ అన్నట్టు చూస్తున్నాడు, చిత్రంగా కళ్ళెగరేసి ఎక్కిరిస్తున్నాడు. నాకు చిర్రెత్తుకొచ్చింది, ఏది ఏమైనా వీడూ వైజాగ్ పోతే సరి, పీడా పోతుంది అనుకున్నా. నవ్వుకుంటూ బైటికిపోతున్న వాడి ప్లాన్ ఏమిటో నాకస్సలు అర్ధం కావడం లేదు. బహుసా వాళ్లని వదిలి వచ్చాక అనుకుంఇ టున్నాడేమో, అప్పటికి పల్లు ని అడిగి ఇంకో ప్లాన్ రెడీ చయాలి అనుకున్నా.
అందరం భోజనాలకి కూర్చున్నాము, మా వారు స్నానం చేసి వచ్చి కూర్చున్నారు, నాకు ఒక పక్క మా వారు ఇంకోపక్క మరిదీ ఎదురుగా అత్త మామలూ రోజూ అలానే కూర్చుని కలిసి భోజనం చేస్తాము. వడ్డన బాధ్యత నాదే, అన్నం వడ్డించి అందర్కీ కూర వడ్డించి నేనూ నెమ్మదిగా తింటున్నా.
(ఇంకా ఉంది)

No comments:

Post a Comment