సులోచన కిందకు ఉరికి కింద పడివున్న ఆమె బట్టలను ఏరుకుంటుంది. సులోచనని
అందరు ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్నారు. ఆమె అనీ తీసుకొని, లంగా వేసుకుంటుంది.
ఆమెని ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్న రాము వైపు తిరిగి, “నేను ఇంటికి వెళ్తునా..
బస్సు టైం అయింది. మీరు వోస్తారో లేక ఇక్కడే కుమారి దగ్గిరే వుoడిపోతారో మీ
ఇష్టం”, అని లంగా బొందు ముడి వేసుకుంటుంది. రాము కుమారిని పక్కకు నెట్టి
పైకి లేచాడు. కుమారి ‘వెళ్ళదు’, అనట్లుగా రాము వైపు దీనంగా చూసింది. రాము
అది గమనించిన చలించలేదు. లేచి వాడి షర్టు అండ్ ప్యాంటు తీసుకొని
వేసుకున్నాడు. సులోచన కంగారుగా బట్టలు అనీ వేసుకొని రేగిన జుట్టు
సరిచేసుకుంటుంది. రాము కూడా బట్టలు అని వేసుకున్నాడు. సులోచన తన బ్యాగ్ ని
తీసుకొని, “ఇంక నేను వెళ్తాను”, గాలిలో ఏదో గోడకి చెపినట్లు అoటూ బయటకు
నడిచింది సులోచన. రాము తనని టీచర్ వెనుక పిల్లాడిలా ఆమెను ఫాలో అయాడు.
కాంత్ అక్కడే ఉండిపోయాడు కానీ కుమారి పక్కన ఉన్న చిన్న దుప్పటిని కప్పుకొని
తలుపు చాటు నుండి తల బయటకు పెట్ట రాముని చూస్తుంది. సులోచన అటువైపు
వెళ్తున్న ఆటోని ఆపి వెళ్ళాల్సిన గమ్యం చెప్పి, ఎం మాట్లాడకుండా ఎక్కి
కూర్చుంది.. రాము తల తిప్పి తిప్పనట్లుగా ఓర కంటితో కుమారిని చూసాడు.
కుమారి చిన్నగా స్మైల్ ఇచ్చి చెయ్యి ఊపింది. కుదిరినప్పుడు వస్తూ ఉండమని
ఇండైరెక్ట్ గా చేతులతో సైగ చేసి చెప్పింది. అది రాముకి అర్ధం అయినా ఏం
మాట్లాడకుండా ఆటో ఎక్కి కూర్చున్నాడు. వాళ్ళు కనుమరుగు ఐయెన్తవరుకూ చూసి
లోపలకి వెళ్ళిపోయింది కుమారి. కాంత్ అలానే కళ్ళు మూసుకొని పడుకొని రిలాక్స్
అవుతున్నాడు. లోపల ఒక మూల నీలం రంగు డ్రాయర్ కనపడింది కుమారికి. తీసి
చూసింది.. కానీ అది కాంత్ వాడె బ్రాండ్ కాదే.. “ఎవరిదైవుంటాది..?”, అని
ఆలోచించింది. ఆమెకి వెంటనే చిన్నగా నవొచ్చింది. అది రాము అండర్వేర్ అని
తెలుసుకొని. కంగారులో మర్చిపోయాడు రాము. దాన్ని తీరిపార తాపంతో చూసి
దగ్గరకు తీసుకొని గట్టిగా వాసన చూసి ఒక ముద్దు ఇచ్చిoది. దానిని గుండెలకేసి
హత్తుకొని రాము ఇచ్చిన సుఖాన్ని గుర్తుకు తెచ్చుకుంటుంది. కాంత్
చుస్తాడేమో అని అటు తిరిగి దుప్పటి చాటున పోకు పైన దానితో గట్టిగా
రాసుకుంటుంది. ఇంకొక ముద్దు రాము సుళ్ళ వుండే చోటున గాడంగా ఇచ్చి దానిని తన
షెల్ఫ్ లోని చీరాల నడుమ దాచుకుంది.
సులోచన ఎప్పటిలాగే బస్సు మిస్ అవుతాదేమో, అని కంగారు పడుతుంది. కానీ
రాము రిలాక్స్డ్ గా కూర్చొని బయటకు చుస్తునాడు. సులోచన కంగారుగా వాచ్చిలో
టైం చూసుకుంటూ ఉంది. బస్సు టైం దాటిపోయిoది.. ఈపాటికి బస్సు వెళ్ళిపోయి
ఉంటాది.. మళ్ళీ రేపటి మా ఊరు చుట్టు పక్కలకు ఇంకో బుసు కుడా లేదు. రేపటి
దాక ఇక్కడే ఉండాలి.. అసలు ఎక్కడ ఉండాలి…”, అని రకరకాల ఆలోచనలు ఆమెను
చుట్టుముడుతున్నాయి. ఆమెకి వెంటనే ‘గిరి’ గుర్తుకొచ్చాడు. అమ్మో..! వాడు
అసలే పోలీస్ గాడు.. రాక్షసుడు. వాడిని మోసం చేసి తప్పిoచుకొని వచ్చాను.
వాడి కంట పడితే… ఇంకేమన్నా ఉందా, అని బయపడుతుంది. దానితో ఆమె గుండె వేగంగా
కొట్టుకోవడం మొదలయింది.. చెమటలు పటేసాయి. “రైల్వే స్టేషన్ కి పోయి ఏదైనా
ట్రైన్ ఉందేమో అని అడుగుదాం అంటే..ఆ దొంగ సచ్చినోడు, గిరి అక్కడే తగలాడే
ఛాన్స్ ఉంది. ఎలా?.. ఇప్పుడు ఏం చేయాలి”, అని ఆలోచిస్తుండగా ఆమెకి ఒక ఆలోచన
తట్టింది. :”హా… ముందు బస్సు స్టాండ్కి పోయి ఏ బస్సు వస్తే ఆ బస్సు
ఎక్కేదాం. ఇక్కడ నుండి తప్పించుకొని వేరే ఊరిలో దిగి అక్కడ ఏదోక లాజ్ లోకి
వెళ్ళడం కరెక్ట్. దాంతో ఆ గిరి గాడి భయం ఉండదు. ఉదయం లేచ్చి ఇంటికి
వెళచ్చు”, అని ఆలోచించింది. ఇంతలో దిగాల్సిన స్టాప్ వచేసింది. చిన్నగా
బయటకి తొంగి చూసి చుట్టూ పక్కల ఎక్కడా గిరి లేడని కన్ఫాం చేసుకొని ఆటో
దిగింది. రాము ఆమెని అనుసరించాడు. తను ఏమంటాదో అన్న భయం మాత్రం వాడి
గుండెలో అలానే ఉంది. కంగారుగా దేవుడా!.. ఆ గిరి రాకముందే ఏదొక బస్సు
ఎక్కించి మమల్ని ఈ గండo నుండి నువ్వే కాపాడాలి, అని మనసులో మొక్కోకున్తూనే
ఉంది సులోచన. ఈలోపు హార్న్ కొట్టుకుoటూ ఒక బస్సు రావడం గమనించింది.
‘హమయ్యా!!…’ అని అనుకుని బస్సు వైపు చూసిoది. ఆమె ఆనందం రెండింతలు అయింది.
ఎందుకంటే అది తను ఎక్కాల్సిన ఊరు బస్సు. అది ఆగగానే కంగారుగా బస్సు ఏకింది.
“త్వరగా ఎక్కండమ్మా.. డిపోకి త్వరగా వెళ్ళాలి.. ఇప్పటికే 45 నిమషాలు
ఆలస్యం అయింది పంచర్ అవడం వళ్ళ”, అంటూ ఎక్కుతున్న వాళ్ళని బలవంతంగా లోపలకి
తోస్తున్నాడు బస్సు కండక్టర్. ఓ.. అయితే బస్సు లేట్ అయింది అనమాట. “హమ్మా..
మొత్తానికి సరైన బస్సు ఎక్కాను. ముప్పు తప్పిoది”, అని చాతి మీద చేయ
వేసుకుని ప్రశాంతంగా ఊపిరి తీసుకుంటుంది. కాసేపటికి వేరే ఊరిలోని స్టేషన్లో
బస్సు ఆగితే చాలా మంది దిగిపోయారు. వాళ్ళు నుంచున్న పక్క సీట్ కాళీ అయతే
సులోచన కూర్చుంది, కానీ రాముతో ఎం మట్లాడలేదు.. వాడు కూడా ఆమె పక్కను
మౌనంగా కూర్చున్నాడు. సులోచన హాయిగా కూర్చొని ఆమె మనసు ఉదయం పెళ్లి
అయిపోయాక బయటకి వచ్చిన క్షణం నుండి తను కాంత్ తో పువ్వు పచ్చడి
చేయించుకున్న వరుకూ మొత్తం తన ముందు కదిలాయి. తన భర్త కుమారిని దెంగిన
సంఘటన గుర్తుకు రాగానే చాలా కోపం వచ్చిoది రాముపైన.. కానీ అది వెంటనే నీరు
కరిపోయింది. తన భర్త ఎంత మంచివాడో.. అమాయకుడో తనకి తెలుసు.. వాడిని
చిన్నతనం నుండి చూస్తూనే ఉంది. అలానే కుమారి ఎలాంటిదో కూడా స్వయంగా
చూసింది. “ఆ వగలాడి తనని బుట్టలో వేసుకుని వుంటాది”, అని అర్ధం చేసుకుంది.
“అంతెందుకు అంతో పవిత్రంగా వుండే నేనే తప్పు చేశాను. ముందు ఈయన మెద కోపంతో
కాంత్ కి చేరువైన తర్వాత నాకు నేనుగా అతనికి లొంగిపోయాను. ఆ సమయం.. ఆ
బలహీనమైన క్షణాలు నన్ను నేను మర్చిపోయి లిమిట్ క్రాస్ చేసేలా చేసాయి.
అలాంటిది ఒక ఆడది టెంప్ట్ చేస్తే, మగాడై వుంది దెంగడంలో తప్పు, ఆశ్చర్యం
ఏంలేదు. రాముది తపైతే, నాది కూడా తప్పే కదా”, అని రాముని క్షేమించి తనని
తాను క్షమించుకుంది. తల పక్కకి తిప్పి రాముని చూసింది సులోచన. వాడు తల
వంచుకొని టెన్షన్ గా బిక్కు బిక్కు మంటూ చూస్తున్నాడు. వాడికి సులోచన అంటే
కొంచెం భయం కూడా వుంది. తను ఏమంటుందో అని కంగారు పడుతున్నాడు రాము. సులోచన
వాడి భయం పోగొట్టి మాములుగా చేయడానికి చాల ఫ్రీగా, నార్మల్ గా రాము తో
మాట్లాడటం మొదలుపెట్టింది. రాము సులోచన కోపంగా లేదని తెలుసుకొని ఊపిరి
పీల్చుకొని మామూలు అయిపోయాడు. అలా కాసేపు మాట్లాడి కుమారి టాపిక్ ఎత్తింది
సులోచన. “మీరు ఎలాoటివారో నాకు బాగా తెలుసు.. అక్కడ జరిగింది నేను
చూడకపోయినా, ఎం జరిగిందో నేను అర్ధం చేసుకోగలను. మీపైన నాకు కోపం లేదు.
అలానే నేను కూడా తప్పు చేశాను. మీరు కూడా నన్ను క్షమించండి”, అని చిన్నగా
హార్ట్ఫుల్ గా అడిగింది సులోచన. రాము సులోచన అలా దీనంగా అడగటం ఎప్పుడూ
చూడలేదు. రాము ఏంతో ఆనందంగా నవ్వి.. నేను అది ఎప్పుడో మర్చిపోయాను
చిన్నారి(సులోచనని రాము అలానే పిలుస్తాడు లెండి), అని బుజం పై చెయ్యి వేసి
దేగ్గిరకి లాక్కునాడు. వాళ్ళు తన ఊరులో దిగి ఇంటికి హేపీగా చేరుకున్నారు.
మళ్ళీ వాళ్ళ మద్య ఈ సంఘటన ఎప్పుడూ చోటు చేసుకోలేదు.. ఈ విషయం పై ఇద్దరికీ
గొడవ కూడా జరగలేదు… అసలు దేనిని పూర్తిగా మర్చిపోయారు, సులోచన రాముల జంట.
ఇంక గిరి సులోచన వళ్ళ సాయంకాలం వరుకు స్టేషన్ లోనే వుంది ఆమె భార్య
వచ్చే వూరు ట్రైన్లను మొత్తం నెతికాడు. రైల్వే ఎంక్వయిరీ కి తిరగడం..
ఫ్లాట్ఫారం మారడంతో బాగా పిచ్చెకి పోయాడు. తను టెన్షన్లో ఫోన్
మర్చిపోవడంతో, ఎప్పటికో ఆమెకి కాల్ చేసాక అర్ధమయింది తను సులోచన చేతిలో
ఎర్రి పప్పు అయ్యాడు అని. సులోచన పైన అపుకోలేనంత కోపం వచ్చింది. కానీ ఏo
చేయాలో తెలీక, ఎవరితో చెప్పుకోవాలో అర్ధం కాక అలానే తిట్టుకుoటూ ఇంటికి
చేరిపోయాడు. కుమారి దోరనిలో పెద్దగా మార్పు రాలేదు.. ఎప్పటిలానే ఉండేది..
రాము గుర్తొచ్చినప్పుడలా వాడి డ్రాయర్ తీసుకొని కింద పాముకుని ఆనందించేది.
కాంత్ మాత్రం ఎప్పటిలాగే కుమారి రoకు పనులను చూసి చూడనట్లు రోజులు
గడిపెస్తూ, అప్పుడప్పుడు గిరి జుర్రుకొని ఎంగిలిచేసి వదిలేసిన పిట్టలను
ఏరుకొని ఎంజాయ్ చెస్తూ గడిపేస్తున్నాడు. (
No comments:
Post a Comment