ఒక్కసారి అలుసిస్తే Part 19

ఇద్దరూ తయారయ్యి కిందకి వచ్చేసరికి, ప్రమీల రమేష్ లు కూడా పని కానిచ్చి రెడీగా ఉన్నారు. “అయ్యిందా?” అన్నట్టు కవిత ప్రమీలకు సైగ చేసింది. అయ్యిందన్నట్టు సైగ చేసి, “మరి నీకో!?” అన్నట్టు సైగ చేసింది ప్రమీల. సక్సెస్ అన్నట్టుగా కళ్ళు ఎగరేసింది కవిత. వీళ్ళు ఇలా సైగ చేసుకుంటుంటే, రవి రమేష్ లు సీక్రెట్ గా చేతులు కలుపుకున్నారు విజయం సాధించిన ఉత్సాహంలో. తరవాత రెండు జంటలూ ఇంటికి చేరుకున్నాయి. ఇంటికి చేరుకున్నాక, ఆడాళ్ళిద్దరూ కింద మిగిలిన ఆడవాళ్ళతో కబుర్లలో పడ్డారు. పిల్లలిద్దరూ గబగబా తమగదిలోకి పోయి, ఫేంట్ లు విప్పి, బాక్సర్ లు వేసుకొని, డాబా పైకి చేరుకున్నారు. పైకి చేరుకోగానే రమేష్ రవి భుజాలు పట్టుకొని కుదిపేస్తూ, “అబ్బా! మీ అమ్మ సూపర్ రా..” అన్నాడు. “మీ అమ్మ కూడా…స్..అస్సలు వదలాలని అనిపించలేదురా.” అన్నాడు రవి. “ఎలాగైనా ఈ రాత్రికి కూడా సెట్ చేసుకుంటే…హబ్బా…సూపర్ గా ఉంటుంది.” అన్నాడు రమేష్ ఎగ్జైటింగ్ గా. “నిజమేరా…ఏదో చేయాలి…” అంటూ, రవి కొద్దిసేపు ఆలోచించి, “ఒరేయ్! ఇక్కడ చెస్ బోర్డూ, కేరమ్సూ ఉన్నాయా?” అని అడిగాడు. “ఊఁ…ఉన్నాయీ, అయితే!?” అన్నాడు రమేష్. “మా అమ్మకు చెస్ పిచ్చి, మీ అమ్మకు కేరమ్స్ పిచ్చి. మన గదిలోకి మీ అమ్మని పిలిచి కేరమ్స్ మొదలెడతా, నువ్వు మా అమ్మని వాళ్ళ గదిలోకి తీసుకువెళ్ళి చెస్ ఆడుకో..” అన్నాడు నవ్వుతూ. “సూపర్ ఐడియారా…” అని, ఉత్సాహంగా, కిందకి వెళ్ళి కావలసిన సరంజామా తెచ్చేసాడు రమేష్. అంతలో ఎవరో మెట్లు ఎక్కి వస్తున్న చప్పుడు వినిపించింది. ఇద్దరూ గబగబాపొయి తొంగి చూస్తే, ప్రమీల వస్తూ కనిపించింది. ఆమెని చూసి, “నీ డార్లింగ్ వస్తుందిరా, పండగ చేసుకో..” అన్నాడు రవి రమేష్ తో కొంటెగా. “అలాగే, నువ్వు కొంచెం సైడ్ అవ్వు.” అన్నాడు రమేష్. “నేను పోయి కిటికీ దగ్గర ఉంటా, కాస్త మీ కార్యక్రమాన్ని నాకు కూడా చూపించు.” అన్నాడు రవి అతన్ని భుజం మీద కొడుతూ. అప్పటికే ప్రమీల దగ్గరకి వచ్చేయడంతో, “అలాగేరా బాబూ, నువ్వెళ్ళు..” అని రవిని పక్కకి తోసేసాడు. అతను మెట్ల పక్కనే నక్కి దాక్కోవడం, ప్రమీల పైకి వచ్చేయడం ఒకేసారి జరిగింది. మెట్ల దగ్గరే ఉన్న రమేష్ ని చూసి, “ఏంట్రా! ఇక్కడే కాపు కాసావ్!? వాడెక్కడా!?” అని అడిగింది. “వాడు స్నానానికి పోయాడు. నువ్వేంటిలా!?” అన్నాడు వాడు. “నేనూ స్నానానికే..” నవ్వుతూ అని, తిప్పుకుంటూ తన గదిలోకి వెళ్ళబోతూ, వెనక్కి తిరిగి వాడిని చూసి నవ్వి, లోపలకి వెళ్ళిపోయింది. ఆమె కులుకు చూసి, రవి “అమ్మ నాయమ్మో!!” అనుకున్నాడు. రమేష్ నవ్వుకుంటూ, రవి వైపు చూసి కన్నుకొట్టి, బాక్సర్ తీసేసి, వట్టి అండర్ వేర్ తోనే ఆమె గదిలోకి వెళ్ళాడు. వాడు అలా వెళ్ళగానే, అంతవరకూ పక్కనే నక్కి ఉన్న రవి, నెమ్మదిగా ఆ కిటికీ దగ్గరకి చేరాడు.
తన కూడానే లోపలకి వచ్చిన రమేష్ ని చూసి, “ఓయ్! నువ్వేంటీ!? బయటకి పో…” అంది ప్రమీల గద్దిస్తూ. “స్నానం చేస్తానన్నావుగా ఆంటీ, హెల్ప్ చేయొద్దా!” అంటూ ఆమెని పట్టుకోబోయాడు. ఆమె గబుక్కున వాడిని తోసేసి, కిలకిలా నవ్వుతూ బాత్ రూం దగ్గరకి పరుగెత్తబోయింది. వాడు ఆమెని ఆపబోతుండగా, ఆమె పైట చెంగు మాత్రం దొరికింది వాడికి. దానిని బలంగా పట్టుకున్నాడు వాడు. ప్రమీల దానిని లాక్కోడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “వదలరా ప్లీజ్..” అంది. “అలాగే, ఒక్క ముద్దు ఇవ్వు అంటీ, వదిలేస్తానూ..” అన్నాడు వాడు. ప్రమీల విసుగ్గా “మ్..” అని ముందుకు వచ్చి, వాడి బుగ్గమీద ముద్దు పెట్టింది. “అక్కడ కాదు.” అన్నాడు వాడు. “మరి ఎక్కడా!?” అంది ప్రమీల. వాడు అమెకు ఎదురుగా నిలబడి, వేలితో తన పెదవులను చూపించాడు. “రాక్షసుడా, చంపుతున్నావు కదరా..” అంటూ, ముందుకు వచ్చి, వాడి పెదవులపై ముద్దు పెట్టి, “చాలా, ఇక వెళ్ళు.” అంది. “అలా కాదు అంటీ…” అంటూ, ముందుకు వంగి, ఆమె కింది పెదవిని చిన్నగా చప్పరించాడు. ఆమె “హూఁ..” అని, “సరే! ఇక వదులు..” అంది. “ప్లీజ్, ఇంకొక్కసారి…” అంటూ, ఆమె నడుము చుట్టూ చేతులు వేసి, ముందుకు లాగాడు. “సరే, ఇంకో ముద్దిచ్చి, వదిలించుకుందాం..” అనుకుంటూ, తన పెదవులను వాడికి అందించింది ప్రమీల. అదే ఆమె చేసిన పెద్ద తప్పు.
వాడు ఆమె నడుము చుట్టూ చేతులను బిగించి, ఆమెని ముందుకులాగి, మొదటగా ఆమె పెదవులను సుతారంగా నాలుకతో రుచి చూసాడు. వాడు అలా చేయగానే ఆమెకు ఒక్కసారిగా జిమ్మని లాగినట్టు అయ్యి, ఆమె ఒళ్ళు చిన్నగా జలదరించింది. వాడు అది గమనించి, చిన్నగా నవ్వి, “నువ్వు నేర్పిందే ఆంటీ…” అన్నాడు. ఆమె తేరుకొని, “చాల్లే గొప్పే…తొందరగా కానీయ్, నేను వెళ్ళాలి.” అంది చిరుకోపంతో. “అలాగే ఆంటీ..” అంటూ, వాడు మళ్ళీ ఆమెని ముందుకు లాగి, ఆమె కింది పెదవిని అందుకున్నాడు. దానిని చిన్నగా చప్పరిస్తూ, నడుముపై ఉన్న తన చేతులను కిందకి జరిపి ఆమె పిరుదులపై వేసి, చిన్నగా నిమరసాగాడు. ఆమె నెమ్మదిగా ఊపిరి పీలుస్తూ, వాడి పై పెదవిని చప్పరించసాగింది. వాడు ఆమె పిరుదులపై ఒక చేతిని అలాగే ఉంచి, రెండో చేతిని, నెమ్మదిగా పైకి తీసుకువచ్చి, ఆమె స్థనాన్ని చిన్నగా నొక్కాడు. ఆమె ఉలిక్కిపడి కదులుతూ ఉండగా, వాడు ఆమె కింది పెదవిని చిన్నగా కొరకసాగాడు. ఆమె “మ్…” అంటూ, వాడి నుండి విడిపోవడానికి ప్రయత్నించింది. అయితే వాడు ఆమెని అలాగే పట్టుకొని, పక్కనే ఉన్న మంచం మీదకి లాగబోయాడు. ఆమె ఒక్కసారిగా విడిపించుకొని, “ఇక చాలురా..” అనబోతుండగా, వాడు ఆమెని అలాగే మంచంపైకి తోసేసి, తన చేతిని ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళలోకి తోసాడు. ఆమెకి ఏదో అయిపోతున్నట్టుగా ఉంది. ఇక కొన్ని క్షణాలు ఉన్నా వాడు తనని ఆక్రమించేస్తాడని అర్ధమయిపోయింది ఆమెకి. దాంతో బలవంతంగా లేవబోతుండగా, వాడు తన చేతిని మరింత లోపలకి తోసి, దిమ్మపై వరకూ తెచ్చి, చిన్నగా నొక్కసాగాడు. అసలే పేంటీ లేదేమో, ఆమె దిమ్మ మెత్తగా పువ్వులా తగులుతుంది వాడి చేతికి. “అబ్బా! స్…ఆంటీ..” అంటూ, మెత్తగా దాన్ని నలపసగాడు. వాడి నలుపుడుకు ఒకపక్క ఇంజను వేడెక్కిపోతుండగా, నిస్సహాయంగా అయిపోతూ “ఒరేయ్! ఒద్దురా..” అంది ఆమె బలహీనంగా. వాడు అలాగే ఆమె దిమ్మను నలుపుతూ, “ప్లీజ్ ఆంటీ…” అన్నాడు. ఇక అంతే, ఆమె అప్రయత్నంగా వాడిని తన పైకి లాగేసుకుంది. వాడు “స్..” అంటూ, ఆమె మీదకి ఒరిగిపోయి, ఆమె స్థనాలపై చిన్నగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. వాడి ముద్దులకి ఆమె శరీరం కంట్రోల్ తప్పడం మొదలుపెట్టింది. “అబ్బా! చంపుతున్నావ్ కదరా..” అంటూ, వాడి అండర్ వేర్ లోకి చేతిని తోసేసింది. ఈలోగా వాడు కుచ్చిళ్ళ లోంచి చేతిని తీసేసి, ఆమె చీరను నెమ్మదిగా పైకి ఎత్తేసి, మళ్ళీ పువ్వుపై చేయివేసి నిమరసాగాడు. అంతే, ఆమె పూర్తిగా కంట్రోల్ తప్పేసింది. “మ్..మ్..” అని మూలుగుతూ, తన మొత్తను పైకెత్తింది. వాడు తన చూపుడువేలును చిన్నగా ఆమె పువ్వులోకి నెడుతూ, “బాగా వేడెక్కిందా ఆంటీ!?” అన్నాడు. ఆమె సన్నగా మెలికలు తిరుగుతూ, “మ్..మరి వేడెక్కదా!?” అంది చిరాకుగా. “అయితే మరి దాన్ని పెట్టనా?” అన్నాడు. ఆమె వాడి అంగాన్ని నలుపుతూనే, “దేనినీ?” అంది. “అదే, నీ చేతిలో నలుగుతుందే దాన్ని..” అన్నాడు. “మ్…పెట్టకుండా ఊరుకుంటావా నువ్వూ!?” అంది ఆమె. ఆమె అలా అనగానే, వాడు చటుక్కున లేచి, తన అండర్ వేర్ ని తీసేసాడు.
ఈ వ్యవహారం అంతా బయటి నుండి చూస్తున్న రవికి పిచ్చెక్కిపోతుంది. అంతవరకూ ఒకలా కనిపించిన తన తల్లి, వేరే ఏంగిల్ లో కనిపించేసరికి మతిపోతుంది. లోపల వాళ్ళ శృంగార కలాపం చూస్తుంటే, వేడెక్కి పోయిన తన అంగాన్ని ఎలా సముదాయించాలో అర్ధం కావడం లేదు. “అబ్బా!” అనుకుంటూ, తన బాక్సర్ నీ, అండర్ వేర్ నీ కిందకి లాగి, అంగాన్ని బయటకి తీసి, నలుపుకోసాగాడు. అంతలో తన వెనక ఏదో అలికిడి వినిపించి, కంగారుగా వెనక్కి తిరిగాడు. ఎప్పుడొచ్చిందో గానీ, అక్కడ కవిత నిలబడి ఉంది. “ఇక్కడేం చేస్తున్నావురా!?” అంటూ ముందుకు వచ్చి, కిటికీలోంచి లోపలకి చూసింది. జస్ట్ అప్పుడే లోపల ఉన్న రమేష్ తన అండర్ వేర్ తీసాడు. మంచంమీద ఉన్న ప్రమీల చీర మొత్తం పైకెత్తేసి ఉంది. అది చూసి, కవిత ఉలిక్కిపడి, “ఒరేయ్! ఇటురా..” అని లోగొంతులో అని, వాడిని చేయి పట్టుకొని పక్కకు లాక్కొచ్చేసింది. అలాగే లాక్కుంటూ, వాడిని వాడి గదిలోకి తీసుకువచ్చేసింది. లోపలకి రాగానే, వాడి చెయ్యి వదిలి, “ఏం చూస్తున్నావురా అక్కడా?” అంది కాస్త కోపంగా. వాడు ఆమె నడుమును పట్టుకుంటూ, “మా అమ్మా, మీ అబ్బాయీ ఆడుకుంటున్నారుగా, దాన్నే చూస్తున్నా..” అన్నడు. ఆమె గబుక్కున వాడి చేతులను వదిలించుకొని, “మీ అమ్మని అలా చూడడం తప్పుకాదా!” అంది. “చూస్తున్నది అమ్మనే అయినా, ఊహించుకుంటుంది నిన్నే ఆంటీ..” అంటూ మళ్ళీ ఆమె నడుమును పట్టుకున్నాడు. వాడు అలా అనగానే ఆమెకి నవ్వొచ్చింది. వాడిని దగ్గరకు లాక్కుంటూ, “ఊహించుకోవడం ఎందుకురా!? పిలిస్తే నేనే వస్తా కదా..నువ్వు మాత్రం మీ అమ్మని అలా చూడకు, ఓకేనా!” అంది. “అందుకే ఆంటీ, నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం..” అంటూ ఆమె పెదవులపై దాడి చేయబోయాడు. ఆమె గబుక్కున వాడిని వదిలేసి, “ఇప్పుడు కాదు..” అంది. వాడు అలుగుతూ, “నీకంటే మా అమ్మే బెటర్. నీ కొడుకు అడగగానే అన్నీ ఇచ్చేసింది.” అన్నాడు. ఆమె వాడి బుగ్గ పట్టుకుని గిల్లుతూ, “నేనూ అంతకంటే ఎక్కువే ఇస్తాలే గానీ, కింద భోజనాలు రెడీ అయ్యాయి. తొందరగా రండి. భోజనాలు ఎంత తొందరగా పూర్తయితే, అంత తొందరగా మనం…” అని నవ్వి, వాడి పెదవుల మీద “ప్చ్..” అని ముద్దు పెట్టి వెళ్ళిపోయింది. “అబ్బా!” అనుకుంటూ, మళ్ళీ పక్క గది కిటికీ దగ్గరకి వెళ్ళబోతుండగా రమేష్ బయటకి వచ్చేస్తూ కనిపించాడు. వాడిని చూసి, “వీడే బెటర్…పని పూర్తి చేసుకున్నాడు వెదవ.” అనుకున్నాడు కసిగా

అదే కసితో “పని బాగా అయ్యిందా!” అని అడిగాడు రమేష్ ని. వాడు భారంగా నిట్టూర్చి, “ఏంటి అయ్యేదీ! బయట మా అమ్మ మాటలు వినబడగానే, మీ అమ్మ నన్ను తోసేసి, బాత్ రూంలోకి పోయింది. ఎంత బతిమాలినా బయటకి రాలేదు. ఇక నాకే విసుగొచ్చి వచ్చేసా..” అన్నాడు. వాడు అలా అనగానే రవి మనసు శాంతించింది. “అయితే, భోజనాల ఐన తరవాత మన చెస్, కేరమ్స్ ప్లేన్ ను అమలుచేద్దాం.” అన్నాడు రవి. సరే అన్నట్టుగా తల ఊపాడు రవి. వాళ్ళు అలా కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉండగా, ఫ్రెష్ అప్ అయిన ప్రమీల బయటకు వచ్చి, వాళ్ళని చూసి, “రండిరా, భోజనాలు చేద్దాం.” అంటూ కిందకి వెళ్ళిపోయింది. పిల్లలిద్దరూ ఆమెని ఫాలో అయ్యారు.
మధ్యాహ్నం అందరూ ఎవరి పనులలోకి వాళ్ళు వెళ్ళిపోవడం వలన ఎవరూ లేరుగానీ, ఇప్పుడు రమేష్ మేనమామలూ, తాత, అమ్మమ్మ, అత్తయ్యలూ ఇంకా చాలామంది ఉన్నారు అక్కడ. మగాళ్ళు కూర్చొని ఉంటే, ఆడాళ్ళు వడ్డనకి సిద్దం చేస్తున్నారు. రమేష్ ని చూడగానే, “బావా!” అంటూ ఇద్దరు అమ్మాయిలు పరుగెత్తుకువచ్చారు. వాళ్ళని రవికి పరిచయం చేసాడు రమేష్. వాళ్ళలో కాస్త పెద్ద అమ్మాయి పేరు రాజీ, పెద్ద మావయ్య కూతురు. వీళ్ళ వయసే. జస్ట్ ఇంటర్ పూర్తిచేసింది. రెండో అమ్మాయి పేరు రవళి, చిన్న మావయ్య కూతురు. ఇంటర్ ఫస్ట్ ఇయర్ చదువుతుంది. పరిచయాలు అయ్యాక, “అవునూ, పొద్దున్నుండీ ఎక్కడకి పోయారే!?” అన్నాడు రమేష్. “మా ఫ్రెండ్ ఇంట్లో ఫంక్షన్ ఉంటే వెళ్ళాము.” చెప్పింది రాజీ. అంతలో పెద్ద మావయ్య రమేష్ ని చూసి “రండిరా, ఇలా కూర్చోండి.” అని చోటు చూపించాడు. వీళ్ళు పోయి, అతను చూపించిన చోట కూర్చున్నారు. మరదళ్ళు కూడా వాళ్ళపక్కనే సెటిల్ అయ్యి, “బావా! భోజనాలు అయిపోగానే, పైకిపోయి కేరమ్స్ ఆడుకుందామా?” అన్నారు. వాళ్ళు పైకి వస్తే, తమ ప్లేన్ వర్క్ ఔట్ అవ్వదు. అందుకే రమేష్ “రేపు ఆడుకుందాంలే, నాకు నిద్ర వస్తుంది.” అన్నాడు. “కొద్దిసేపు ఆడుకున్నాక నిద్రపోదువుగానిలే..ప్లీజ్ బావా…” అంది రవళి. “అవునురా, గేంగ్ మొత్తం సెట్ అయ్యారుగా. ఇక తినేసి, పోయి ఆడుకోండి కొద్దిసేపు.” అన్నాడు పెద్ద మావయ్య. దాంతో వీళ్ళిద్దరికీ నీరసం వచ్చేసింది. దానికి తోడు, ముందుగా తమ భోజనం అవ్వాలి. తరవాత పనివాళ్ళకు పెట్టిన తరవాత, ఆడాళ్ళు తింటారు. ఇక తమ తల్లులు పని ముగించుకొని పైకి రావడానికి కనీసం రెండు గంటలు పడుతుందని అర్ధమయింది వాళ్ళకి. అప్పటికైనా మావయ్యల పిల్లలు తమని వదిలితేనే, ఆ రాత్రికి పనయ్యేది. ఇక చేసేది లేక, “హూఁ.” అని మనసులోనే నిట్టూరుస్తూ, భోజనం ముగించి మేడ పైకి చేరారు.
పైకి చేరుతూనే, “నీకు మరదళ్ళు ఉన్నట్టు చెప్పలేదేంట్రా?” అన్నాడు రవి. “చెప్పేంత టైం ఉందా మనకీ!” అన్నాడు రమేష్ నవ్వుతూ. రవి కూడా నవ్వేసి, “నిజమేలే. అయినా ఇప్పుడు వీళ్ళు ఇక్కడే తిష్ట వేస్తే, మన వాళ్ళు వస్తే ఎలారా? ఏదో చేసి తొందరగా పంపించేయాలి.” అన్నాడు. ఆంటీల మత్తులో పడీ, వాళ్ళకి మరదళ్ళ పిటపిటలాడే అందాలు కనిపించడంలేదు. అసలు గమనిస్తే కదా కనిపించడానికి. పొద్దున్న ఒక్కసారి మరిగిన ఆంటీల రుచి, వాళ్ళని నిలబడనీయడం లేదు. అంతలో మరదళ్ళు ఇద్దరూ వీళ్ళ గదిలోకి వచ్చేసారు. వస్తూనే, అక్కడ ఉన్న కేరమ్స్ బోర్ద్ ని చూసి, “అరే! ముందే తెచ్చేసారా!” అని, వాటిని సర్దుతూ, “నేనూ బావా ఒక టీం.” అంది రాజీ. “చిన్నప్పట్నుండీ మీరు ఇద్దరూ ఒక టీమే కదా.” అంటూ, రవిని చూసి, “ఇంకో బావ ఉంటే బావుణ్ణూ అనుకునేదాన్ని. ఇప్పుడు నువ్వు వచ్చావు. మనిద్దరం ఒక టీం. ఓకేనా!” అంది రవళి. సరే అన్నట్టు తల ఊపాడు రవి. నలుగురూ బోర్డ్ కు నాలుగు వైపులా కూర్చున్నారు. రవి టేబుల్ పై కాయిన్స్ ని సర్ధి, స్ట్రైకర్ తో కొట్టబోతుండగా, అకస్మాత్తుగా కరెంట్ పోయింది. ఒక్కసారిగా “అబ్బా!” అన్నారు అమ్మాయిలు ఇద్దరూ. “ఛీ! ఈ కరెంట్ పోతే కనీసం గంట వరకూ రాదు.” అంది రాజీ. మగ పిల్లలు ఇద్దరూ మనసులో ఎగిరి గంతేసారు. “సరే, ఇంకేం చేస్తాం. రేపు ఆడుకుందాంలే.” అన్నాడు రమేష్, ఇక వెళ్ళిపోండీ అన్న సెన్స్ లో. “పోనీలే బావా, ఆటదేముంది! మనం కబుర్లు చెప్పుకొని ఎన్ని రోజులయ్యిందో, పద..” అని అతని చేయి పట్టుకొని, తడుముకుంటూ జాగ్రత్తగా బయటకి తీసుకుపోయింది రాజీ. లోపల రవి, రవళి ఇద్దరే ఉండిపోయారు. “మనమూ బయటకి పోదామా, ఇక్కడ ఉక్కగా ఉందీ!” అన్నాడు రవి. “ఊఁ..” అని పైకి లేచింది రవళి. ఇద్దరూ చీకట్లో తడుముకుంటూ వెళ్ళబోతుండగా, రవళి మోకాలు కేరమ్ బోర్డ్ కి గట్టిగా తగిలింది. దాంతో “అబ్బా!” అని బాధగా అరిచింది తను. “ఏమయిందీ!?” అన్నాడు రవి కంగారుగా. “మోకాలికి దెబ్బతగిలింది.” బాధగా అని, కాస్త కుంటుతూ బయటకి వచ్చేసింది. ఆమె వెనకే రవి ఫాలో అయ్యాడు. బయటకు రాగానే రెండు అడుగులు వేసి, “అబ్బా!” అని మోకాలు పట్టుకొని, పడబోతుండగా, రవి చప్పున ఆమెని పట్టుకున్నాడు. “బాగా నొప్పిగా ఉందా!” అన్నాడు రవి. “ఊఁ..” అంది ఆమె. “సరే, రా ఇలా..” అని ఆమెని జాగ్రత్తగా నడిపించుకుంటూ, డాబా పిట్టగోడ దగ్గరకు తీసుకు వచ్చాడు. ఆమె ఆ గోడను ఆనుకొని, కింద కూర్చుండిపోయి, కాళ్ళు చాపి, మోకాలిని నొక్కుకోసాగింది. రవి కూడా ఆమె పక్కనే కూర్చొని, “బాగా నెప్పిగా ఉందా!?” అని అడిగాడు. “అవును…” అంది ఆమె బాధగా. “అయొడెక్స్ ఉందా!?” అడిగాడు రవి. “ఊఁ…మీ గదిలోనే షెల్ప్ లో ఉంటుంది. కాస్త తెస్తావా!” అంది రవళి. “సరే!” అని అతను లేచి వెళ్ళబోతుంటే, “జాగ్రత్త రవీ, కాస్త చూసుకో..” అని హెచ్చరించింది రవళి.
రవి లోపలకి వెళ్ళి, మొత్తానికి అయొడెక్స్ బాటిల్ ని తెచ్చేసాడు. దాన్ని రవళికి ఇచ్చి, “రాసుకో..” అన్నాడు ఆమె పక్కనే కూర్చుంటూ. రవళి “ఊఁ…థేంక్స్..” అంటూ, నెమ్మదిగా తన పరికిణీని మోకాళ్ళ వరకూ ఎత్తి, పక్కనే ఉన్న రవిని చూసి, గబుక్కున కిందకి లాగేసుకుంది. అది చూసి రవి, “ఏమయిందీ!? రాసుకో.” అన్నాడు. “తరవాత రాసుకుంటాలే..” అంది ఆమె సిగ్గుపడుతూ. “ఇప్పుడు దెబ్బ తగిలితే ఎప్పుడో రాసుకోవడమేంటీ!?” అనేసి, ఆమె సిగ్గు పడుతుందన్న విషయం గమనించి, “ఫరవాలేదులే, నేను పక్కకి వెళ్తాను, రాసుకో..” అంటూ పైకి లేవబోయాడు. ఆమె చపున అతని చేతిని పట్టేసుకొని, “అమ్మో, నాకు చీకటంటే భయం.” అంది. అతను అలాగే కూర్చుండిపోయి, “పోనీ కళ్ళు మూసుకోనా!” అన్నాడు. “ఊఁ…” అంది ఆమె చిన్నగా. అతను కళ్ళు మూసుకున్నాడు. ఆమె అతని వైపు ఒకసారి చూసి, మళ్ళీ తన పరికిణీని నెమ్మదిగా మోకాలిపై వరకూ ఎత్తి, అయొడెక్స్ రాసుకొని, పరికిణీని కిందకు లాక్కొని, “అయిపోయింది..” అంది చిన్నగా. అతను “తెలుసు..” అన్నాడు. “ఎలా తెలుసూ!?” అంది ఆమె. “అసలు నేను కళ్ళు మూస్తేకదా..” అన్నాడు అతను చిలిపిగా. ఆమె “హాఁ..” అంది ఆమె షాకింగ్ గా. “ఊరికే జోక్ చేసా. అయినా చీకట్లో ఏం కనబడుతుందిలే.” అన్నాడు అతను ఆమెను టీజ్ చేస్తూ. ఆమె నవ్వేసి, “కనబడితే చూసేద్దామనే!” అంది ఆమె. “చూపించాలనే కదా మీరూ ఆత్రపడతారూ. అలాంటప్పుడు చూడకపోతే ఫీలవుతారు కదా!” అన్నాడు అతను. “అలా ఏం ఫీలవ్వం.” అంది ఆమె. “అయితే, ఈసారి చూడనులే.” అన్నాడు అతను. ఆమె చప్పున అతన్ని చూసి, “అంటే, ఇంతకు ముందు నిజంగానే చూసావా!” అంది. “ఆఁ…మోకాళ్ళ వరకే కదా, పెద్ద ప్రోబ్లం ఏముందీ!?” అన్నాడతను. అతను అలా అంటూ ఉండగానే, “నిన్నూ…” అని మీదపడి కొట్టబోయింది. అతను చప్పున ఆమె రెండు చేతులూ పట్టేసుకున్నాడు. అయినా వదలకుండా ఆమె గింజుకుంటూ ఉండడంతో, వేరే దారిలేక, చటుక్కున మీదకి లాగేసుకున్నాడు. దాంతో ఒక్కసారిగా ఆమె అతని మీద పడింది. అప్పటివరకూ కవిత మైకంలో ఉన్న రవి, రవళి పరువాలను పట్టించుకోలేదు. కానీ ఆమె తన మీద పడినప్పుడు, ఒక్కసారిగా తన ఛాతీని మెత్తగా పలకరించిన ఆమె పరువాలు గిలిగింతలు పెట్టగానే, అప్రయత్నంగానే ఆమెని తన చేతులతో గట్టిగా బిగించేసాడు. అతను అలా బిగించగానే, తన పరువాలు కాస్తా నలగడంతో ఆమెకి జివ్వుమంది. మొదటిసారిగా ఒక మగాడి స్పర్శ తగిలింది ఆమెకి. ఆ అనుభవం బావుంది. కానీ వెంటనే, ఆడపిల్లలకు సహజ సిద్దంగా ఉండే బెరుకుతో గబుక్కున అతన్ని విడిపించుకొని, పైకి లేచి కూర్చుండిపోయింది. ఆమె అలా లేవగానే అతనూ స్పృహలోకొచ్చి, “సారీ…” అన్నాడు. ఆమె సిగ్గుపడుతూ “ఫరవాలేదు..” అంది. అప్పటికే కాస్త వేడెక్కి ఉన్నాడు రవి. చీకట్లో ఉన్న రవళిని చూస్తుంటే, ఆ వేడి ఇంకాస్త పెరుగుతుంది. దాంతో ఆమెకి దగ్గరగా జరిగి, “ఫరవాలేదా అయితే!” అన్నాడు. ఆమె పెదాలు బిగించి చిన్నగా నవ్వుకుంటుంది. అతను ఇంకాస్త జరిగి ఆమెకి అతుక్కొని, “చెప్పు, నిజంగా ఫరవాలేదా!” అన్నాడు. “ఛీ..పో!” అంది ఆమె. ఆ “ఛీ..పో” లోనే “దగ్గరకి రా” అన్న ఆహ్వానం వినిపించింది అతనికి. దాంతో నెమ్మదిగా తన చేతిని ఆమె చేతిపై వేసి చిన్నగా నొక్కాడు. ఆమె కదలకుండా అలాగే కూర్చుంది. అతను ఆమె చెవిలో గుసగుసగా “ఇక్కడ ఇలా నొక్కితే ఫరవాలేదా!” అన్నాడు. ఆమె సన్నగా “ఊఁ..” అన్నాడు. ఆమె అలా అంటుంటే ఇంకాస్త అడ్వాన్స్ అవ్వాలనిపించింది అతనికి. తన చేతిని ఆమె మోకాలిపై వేసి, చిన్నగా నిమురుతూ “నొప్పి తగ్గిందా?” అన్నాడు. “ఊఁ..” అంది ఆమె. ఈసారి ఆమె మోకాలిపై చేతిని తీసి, ఆమె భుజాల చుట్టూ వేసి, “ఇలా చేయి వేస్తే ఫరవాలేదా!” అన్నాడు. ఆమె అతనిపైకి కాస్త ఒరిగి, “నువ్వు దొంగవి..” అంది. అతను తన చేతిని ఆమె భుజాలపైనుండి కాస్త కిందకి జార్చి, కాలర్ బోన్ కింద వేలితో రాస్తూ, “ఎందుకమ్మా!?” అన్నాడు. ఆమె కాస్త దూరంగా జరుగుతూ, “అబ్బా! అలా చేయకూ. ఏదోలా ఉంది.” అంది. అతను ఆమెని దగ్గరకి లాక్కుంటూ, “నాకూ ఏదోలా ఉంది. ఏదో చేయాలని ఉంది.” అన్నాడు. “మ్..ఏం చేస్తావ్!?” అంది ఆమె. ఆమె కాలర్ బోన్ పై ఉన్న చేతిని, ఆమె బుగ్గపైకి తెచ్చి, ఆమె మొహాన్ని తన వైపుకు తిప్పుకొని, “నువ్వు ఊఁ అంటే ఏదో ఒకటి చేస్తాను, చెయ్యనా!” అన్నాడు. ఆమె నవ్వుతూ “ఊఁహూఁ..” అంది తల అడ్డంగా ఊపుతూ. ఆమె అలా అంటుంటే, అతనికి కసి రేగిపోతుంది. తన చూపుడువేలితో ఆమె పెదవిమీద చిన్నగా రాసాడు. ఆమె “మ్..” అంది మొహాన్ని పక్కకి తిప్పుతూ. అతను ముందుకు వంగి ఆమె బుగ్గపై ముద్దు పెట్టాడు. ఆమె “మ్..” అని అతన్ని దూరంగా నెట్టేసి, పైకి లేచిపోయింది. అతను ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని ఆపి, “రవళీ, ప్లీజ్..” అన్నాడు. ఆమె అతని చెయ్యి విడిపించుకొని, “వ్వె..వ్వె..వ్వె..” అని వెక్కిరిస్తూ, దూరంగా వెళ్ళిపోయింది. “ఏయ్! రవళీ…” అంటూ అతను పైకి లేచి, ఆమె వెంట పడబోతుండగా, కరెంట్ రావడంతో, ఆ ప్రదేశం ఒక్కసారిహా వెలుగులతో నిండిపోయింది. ఆ వెలుగులో అక్కడే నిలబడి ఉన్న కవితను చూసి షాక్ అయ్యాడతను. ఆమె అతన్ని కోపంగా చూసి, విసురుగా తల తిప్పుకొని వెళ్ళిపోయింది. దాంతో ఏం చేయాలో అర్ధంగాక అలాగే నిలబడిపోయాడు అతను

ఇక రమేష్, రాజీ వ్యవహారం చూద్దాం.
రాజీ అతని చేయి పట్టుకొని, బయటకి వచ్చిన తరువాత, పిట్టగోడ దగ్గర నిలబడి, “అబ్బా! ఎంత చీకటిగా ఉందో చూడు బావా!” అంది. అది పల్లెటూరు కాబట్టి, ఆకాశంలో నక్షత్రాలు తప్ప మరేం కనబడడం లేదు. అతను అటే చూస్తూ, “మీ పళ్ళెటూళ్ళలో ఇదే ఎడ్వాంటేజ్. చీకటి అయితే ఆకాశం అద్భుతంగా కనిపిస్తుంది.” అన్నాడు. “బావా! వాటర్ టేంక్ ఎక్కుదామా! ఇంకా సూపర్ గా ఉంటుందీ..” అంది అతని చేతిని తన చేతికి మెలేస్తూ. అలా మెలేసినప్పుడు ఆమె స్థనం తగిలీతగలనట్టు తగిలింది అతనికి. చప్పున ఆమె మొహంలోకి చూసాడు అతను. ఆమె మొహం అస్పష్టంగా కనిపిస్తుంది, కానీ ఎందుకో ఆమె కళ్ళు మెరుస్తున్నట్టు అనిపించాయ్ అతనికి. అతను తన మొహంలోకి చూడగానే, ఆమె మరింత దగ్గరకి వచ్చి, “వెళదామా బావా!” అంది హస్కీగా. ఒక అమ్మాయి అంత హస్కీగా అడిగితే కాదనే మగాడు ఉంటాడా!? “సరే పద..” అన్నాడు అతను. వాటర్ టేంక్ కి ఉన్న ఇనప నిచ్చెన ఎక్కి, ఇద్దరూ పైకి చేరడం, కింద అంతకు ముందు వాళ్ళు నిలబడిన ప్రదేశం దగ్గరకి రవి, రవళి రావడం ఒకేసారి జరిగింది. (సరే వాళ్ళ కథ మీకు తెలిసిందే కదా.)
టేంక్ పైన ఒద్దికగా కూర్చుంది రాజీ. రమేష్ కూర్చోబోతుండగా, “ఆగు బావా! బట్టలు మాసిపోతాయ్.” అంటూ, తన పరికిణీని పరిచి, “రా కూర్చో..” అంది. రమేష్ దాని మీద కూర్చొని, “ఇది ఇలా పరిచేసావూ, మరి ఇది మాసిపోదా!?” అన్నాడు. “మాసిపోదు, కావాలంటే చూడు.” అంది. అతను పరిశీలనగా చూస్తే, ఆమె పరికిణీని తన చుట్టూ బుట్టలా పరిచేసింది. తను కూర్చున్న చోట లోపల మాస్తుందే తప్ప బయటకాదు. “అమ్మనీ! సూపర్ గా సెట్ చేసావ్?” అని, అంతలోనే ఒక సందేహం వచ్చి, అడిగేసాడు, “మరి నువ్వు దేని మీద కూర్చున్నావూ!?” అని. ఆమె ముసిముసిగా నవ్విందే గానీ సమాధానం చెప్పలేదు. “అంటే కింద ఏమీ లేదా!?” అన్నాడు. “ఏయ్..ఛీ!” అంది ఆమె సన్నగా సిగ్గుపడుతూ. “అయితే చెప్పవన్న మాట.” అన్నాడతను. “ఊఁహూఁ..” అంది ఆమె. “అయితే నేనే తెలుసుకుంటాను.” అని, పరికిణీ నుండి పక్కకి జరిగి, పరుచుకున్న పరికిణీ అంచుల కింద నుండి చేతిని లోపలకి తోసాడు. అతను అలా చేతిని పెట్టడం చూసి, “ఏయ్ బావా!” అంటూ, గబుక్కున పరికిణీని దగ్గరకు లాగేసుకుంది. “ఏయ్..నేను చూడాల్సిందే..” అంటూ, ఆమె జాగ్రత్త పడేలోగా, కిందకి చేతిని దూర్చేసాడు. అంతే, మెత్తగా నున్నగా ఉన్న ఆమె తొడ అతని చేతికి తగిలింది. అతని చేయి తగలగానే షాక్ కొట్టినట్టు, ఆమె “స్..వద్దు బావా…” అని, పక్కకి జరిగిపోయింది. అమె తొడ తన చేతికి తగిలే సరికి, అతనికి ఎక్కడో ఏదో అయిపోతున్నట్టు అయిపోయింది. “అబ్బ! ఎంత నున్నగా ఉందీ!” అనుకున్నాడు. అతను ఆ అవస్థలో ఉండగా, ఆమె మళ్ళీ యధాస్థానానికి వచ్చేసి, “ఏంటి బావా! అలా ఉండిపోయావూ!?” అంది. అతను తల విదిలించి, ఆమె పక్కన కూర్చొని, “ఏదో షాక్ కొట్టినట్టు అయితేనూ.” అన్నాడు. ఆమె తన మోకాలితో అతని మోకాలిమీద కొడుతూ, “ఏం షాక్ కొట్టిందీ!?” అంది. ఆమె అలా కొడుతుంటే మరింత షాక్ కొడుతున్నట్టు ఉంది అతనికి. ఆ షాక్ ను ఆశ్వాదిస్తూ, “మ్..ఇలా కొడుతుంటే షాక్ కొట్టదా!” అన్నాడు. ఆమె ఆమె చేతులు వెనక్కి ఆనించి, కాళ్ళు బార్లా చాపి కూర్చొనీ, “మ్..లాస్ట్ ఇయర్ వచ్చినపుడు ఇలానే కొట్టాను గుర్తుందా! మరి అప్పుడు లేని షాక్ ఇప్పుడు ఎందుకు వస్తుందీ!?” అంది చిలిపిగా నవ్వుతూ. అప్పుడు గుర్తొచ్చింది అతనికి, కిందటేడు వచ్చినపుడు ఆమె తనను రకరకాలుగా కొట్టడం. అప్పటికింకా అతనికి జ్ఙానోదయం కాలేదుగా. అందుకే ఆమె చేష్టలు అర్ధం కాలేదు. ఇప్పుడు అర్ధమై, ఆమె వైపు చూసాడు. అప్పటికే చీకటికి అలవాటు పడ్డ అతని కళ్ళకు ఆమె స్పష్టంగా కనిపిస్తుంది. ఆమె కూర్చున్న భంగిమలో, విల్లులా వంగి ఉంది ఆమె. నడుము దగ్గర ఓణీ పూర్తిగా పక్కకి తప్పుకుంది. ఆ ఓణీ జాకెట్ దగ్గర ఒకపక్క మాత్రమే కవర్ చేస్తుంది. రెండో పక్కనుండి ఆమె స్థనం కాస్త బయటకి తొంగి చూస్తుంది. అతను తనని అలా పరికించి చూస్తుంటే, ఆమె నవ్వుతూ కళ్ళు ఎగరవేసి, “ఏంటి బావా! ఏం చెప్పకుండా అలా చూస్తున్నావ్!?” అంది. అతనూ నవ్వేస్తూ, “లాస్ట్ ఇయర్ సరిగ్గా చూడలేదుగానీ, చాలా ఉన్నాయే నీ దగ్గరా..” అన్నాడు. “అబ్బో! అప్పుడు కనిపించనివి ఇప్పుడు ఏం కనిపించాయో కొత్తగా!?” అంది ఆమె అదే చిలిపితనంతో. ఆమె అలా అనగానే, కాస్త మొహమాట పడ్డాడు రమేష్. అతని మొహమాటాన్ని గమనించి, సరిగ్గా సర్ధుకొని కూర్చొని, “ఏంటి బావా! ఏదో మొహమాట పడుతున్నట్టున్నావ్?” అంది కొంటెగా. ఆమె అలా అనగానే ఒక్కసారిగా అతని ఈగో హర్ట్ అయ్యి, “నీ దగ్గర మొహమాటం ఎందుకూ!?” అన్నాడు. “అయితే మరి చెప్పూ..” అంది అతన్ని కవ్విస్తూ. అతను “హుమ్..” అని చిన్నగా నిట్టూర్చి, ఆమెకి దగ్గరగా జరిగి, వెనక నుండి నడుము చుట్టూ చేయివేసాడు. ఆమె నవ్వుతూ, “మ్..చెప్పడమంటే ఇదా!?” అంది. “అన్నీ నోటితో చెప్పరు.” అన్నాడు అతను. “అలాగా! మరి ఎలా చెబుతారూ!” అంది ఆమె. దానికి జవాబుగా అతను ఆమె నడుము మడత మీద చిన్నగా నొక్కాడు. ఆమె “స్…బావా!” అంది. అతను అక్కడ చిన్నగా నిమురుతూ, “ఏమయిందీ!?” అన్నాడు. “ఏదో అయ్యిందిలే…అంతేనా చెప్పడం? ఇంకా ఏమైనా చెబుతావా!?” అంది. “నువ్వు చెప్పమనాలే గానీ, ఇంకా చెప్పాల్సినవి చాలా ఉన్నాయి.” అన్నాడు అతను. “మ్…అయితే నాన్చకుండా చెప్పొచ్చుగా.” అంది ఆమె చిన్నగా. అతను అమె నడుము మీద ఉన్న చేతిని మెల్లగా పైకి జరపసాగాడు. అతను అలా జరుపుతూ ఉంటే, ఆమె ఒళ్ళంతా బరువెక్కిపోతున్నట్టు ఉంది. ఆ చేయి ఇంకాస్త పైకి వెళ్ళి, జాకెట్ కింద అంచు దగ్గర ఆగింది. ఈసారి ఆమె ఊపిరి కూడా భారమవుతున్నట్టు ఉంది. అతను ఇంకా నెమ్మదిగా, జాకెట్ అంచును దాటి, చేతిని ఇంకాస్త పైకి తీసుకెళ్ళి, ఆమె ఎత్తుల దగ్గర ఆపాడు. ఆమె భారంగా ఊపిరిపీలుస్తూ, పెదాలు బిగించి, అతని వైపే చూస్తుంది. అతనూ ఆమె వైపే చూస్తూ, “ఇంకా చెప్పనా!?” అన్నాడు. ఆమె “ఇది ఏ భాష బావా!?” అంది దాహంతో సన్నగా వణుకుతూ. “బావా మరదళ్ళ భాష…మరి చెప్పనా!?” అన్నాడు. ఆమె వేగంగా ఊపిరితీసుకుంటూ “ఊఁ..” అంది. అతను తన చేతితో అమె ఎత్తులపై చిన్నగా నిమిరాడు. ఆమె “మ్..” అంటూ చిన్నగా బిగుసుకుపోయింది. “నేను చెప్పేది నీకు బాగా అర్ధమవుతున్నట్టుందీ!?” అన్నాడు అతను. ఆమె “అహ్..” అంటూ నిట్టూర్చింది. ఆమె అలా బిగుసుకుపోయి, నిట్టూరుస్తుంటే, అతనికి ఫుల్లుగా వేడెక్కిపోతుంది. ఆమె మొహంలో మొహంపెట్టి, “ఇప్పుడు కాస్త ముఖ్యమైన విషయం చెప్పనా!?” అన్నాడు. అలా అంటుంటే, అతని గొంతు సన్నగా వణుకుతుంది. ఆమె కూడా వణుకుతూ, “ఊఁ…” అంది. అంతే, అతను ఆమె స్థనాన్ని చిన్నగా నొక్కాడు. ఆమె “మ్..” అంటూ, వెల్లకిలా పడుకుండిపోయింది. అతను తన చేతిని అలానే ఉంచి, ఆమెతో పాటూ, ఆమె పక్కన పడుకుంటూ, ఆమె బుగ్గపై చిన్నగా ముద్దు పెట్టాడు. అంత తమకంలోనూ, ఆమె చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఇలా తప్పు మాట్లడితే ఎలా బావా!” అంది. అతను “సారీ! కరెక్ట్ చేసుకుంటాను.” అంటూ, ఒకసారి దీర్ఘంగా ఊపిరితీసుకొని, ఆమె పెదవిని అందుకోబోతుండగా, అకస్మాత్తుగా కరెంట్ వచ్చేసింది. ఆమె ఉలిక్కిపడి గబుక్కున పైకి లేచిపోయింది. “ఏమయిందీ!?” అన్నాడు అతనూ పైకి లేస్తూ. “కరెంట్ వచ్చేసింది.” అంది ఆమె. “అయితే ఏమయిందీ!? మనం ఎవరికీ కనబడం కదా!” అన్నాడు అతను ఆమె నడుము పట్టుకొని లాగుతూ. ఆమె గబుక్కున అతని చేతిని తోసేసి, “కనబడం కాబట్టే, వెదికితే దొరికిపోతాం. మిగిలిన కబుర్లు తరవాత చెప్పుకుందాంలే.” అంటూ, గబగబా నిచ్చెన దిగసాగింది. అతనూ ఆమె వెనకే దిగాడు. రాజీ వెళ్ళబోతుంటే, అతనికి అప్పుడే కవిత కోపంగా వెళ్ళడం, రవి అక్కడే నిలబడిపోవడం గమనించాడు. వెంటనే “ఏయ్ రాజీ..ఒక్క నిమిషం..” అన్నాడు. ఆమె ఆగగానే తన వైపుకు తిప్పుకున్నాడు. సరిగ్గా అప్పుడే రవి గబగబా కవిత గదివైపుకు కదిలాడు. అది రాజీ చూడకూడదు కాబట్టి, ఆమెని మరింత దగ్గరకు లాక్కొని, “సరే, చివరగా ఒక్కమాట చెప్పి వెళ్ళిపో..” అన్నాడు. “ఏం చెప్పనూ!?” అంది ఆమె. “అదే, ఇందాక మధ్యలో ఆపిన మాట.” అన్నాడు అతను తన పెదవులను వేలితో చూపిస్తూ. ఆమె కిలకిలానవ్వి, “నేను చెప్పను పో..” అని పరుగెడుతూ ఉంటే, “రాజీ..రాజీ..” అంటూ ఆమె వెంట పడ్డాడు. ఆమె అలాగే నవ్వుతూ మెట్ల దగ్గరకి వెళ్ళేసరికి, అప్పుడే పైకి వచ్చిన ప్రమీల ఎదురయ్యింది. ఆమెని చూడగానే రాజీ టక్కున పరుగు ఆపేసి, “హాయ్ ఆంటీ..” అనేసి గబగబా కిందకి వెళ్ళిపోయింది. ఆమె వెళ్ళగానే, ప్రమీల రమేష్ తో “ఏం చేసావ్ దాన్ని!?” అని అడిగింది. అతను తడబడుతూ, “ఏం లేదు ఆంటీ..” అన్నాడు. ప్రమీలకు విషయం అర్ధమై, అతన్ని కోపంగా చూసి, విసురుగా చూసి, తన గదివైపుకు వెళ్ళబోయింది. అప్పటికే రవి ఆ గదిలోకి దూరడన్న విషయం రమేష్ కి గుర్తొచ్చి, “ఆంటీ..ప్లీజ్..” అంటూ గబుక్కున వెళ్ళి ఆమె చేయిపట్టుకున్నాడు.