అనుకున్నదొకటి…అయిందొకటి Part 10

ఏమో సార్, మీ బార్య అని చెప్పింది. ఏదో అర్జెంటు పని ఉండి నెక్స్ట్ ట్రైన్ కి వొస్తున్నారంట. అంతకముందు ఒక సందర్బం లో తన భార్య వూరు వేలిందని సులోచనతో ఆనాడులేoడి. తన భార్య ప్రస్తావన రాగానే గిరి వోకసారిగా కదలకుండా నిన్చునిపోయాడు. లేచి నాట్యం చేస్తున్న వాడి మొడ్డ టింగుమని కిందకి వాలిపోయింది. “నా బార్య ఎల్లుండ కదా వచేది, ఇప్పుడు రావడం ఏంటి?”, అని ఏవేవో అలచనలతో గరి బుర్ర నిండిపోయింది. “మీ మొబైల్కి కాల్ చేస్తుంటే కలవడం లేదని మీ స్టేషన్ కి ఫోన్ చేస్తే, మీరు రాలేదని చేపారంట మీ కానిస్టేబుల్. మీరు ఇంట్లో ఉండుంటారేమో అని ఇలా ల్యాండ్ కి చేసారంట”, అని చెప్పుకుంటూ పోయింది సులోచన. “నీ వాయిస్ వినాదా?”, అని ఆరిన గొంతుతో అత్త్రుతగా అడిగాడు గిరి. ” హా.. వినాదండి”, అని రెక్లెస్ గా సమాదానం ఇచ్చిoది సులోచన.. గిరికి గుండె ఆగిపోయినంత పనైంది. “కొంప ముంచావ్ కదే, అసలే నా బార్యకి అనుమానం ఎక్కువ. ఇప్పుడు ఇంటికి వొచ్చి ఏం గొడవ చేస్తాదొ ఏంటో”, అని కంగారుపడుతున్నాడు గరి. గిరి తన బార్యకి బయపడుతుంటే నవ్వు అప్పుకోలేకపోతుంది సులోచన. సులోచన చెప్పుతుంది నిజమో, అబద్దమో? అని ఆలోచించే పరిస్తితులో లేడు గిరి.. వాడి బుర్ర పిచిపిచిగ్గా ఉంది. నువ్వు ఇంకా ఇక్కడ ఉంటే, నా బ్రతుకు బస్టాండ్ అవ్వుది.. అది వోచే లోపు త్వరగా ఇక్కడనుండి వెళ్ళిపో అని గట్టిగా అరిచి తన యునిఫార్మ్ కంగారుగా వేసుకుoటునాడు. సులోచన అక్కడ నుంచునే ఉంది. వాడిని టీస్ చేద్దాం అని, వాడి కళ్ళలోకి కైపుగా చూస్తూ అబ్బా ఎంటండి?, ఇక్కడిదాకా తీసుకొచ్చి ఏదో చేస్తానని ఆశ పెట్టి ఇప్పుడు వెల్లిపోమంటునారు, హ్మ్మ్.. మేటర్ లేనప్పుడు ఏదో పొడిచేసేవాడిలాగా బిల్డప్ ఎందుకో’, అంది. దాంతో గిరికి ఉక్రోషం వచ్చింది, సులోచనని అక్కడే పడుకోపెట్టి, కసిగా దెంగి, వాడి సత్తా ఏంటో చూపించాలనుకునాడు, కాని కంట్రోల్ చేసుకునాడు. చూడు చిరాకు తెప్పిoచకు, వెళ్ళిపోమని కోపంతో అరిచాడు. ఏంటి వెళ్ళేది, “ననూ, నా బర్తనీ దగ్గరుండి బస్సు ఎకిస్తానన్న” వొప్పందం మర్చిపోయారా అని సూటిగా అడిగింది సులోచన. ఇప్పుడు నాకు అంత టైం లేదు, అని ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని బయటకు లాకెలాడు. గిరి కాంతారావు కి ఫోన్ చేస్తునాడు, కానీ వాడు ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయట్లేదు. అబ్బ.. ఈ నా కొడుకు, అవసరమైనప్పుడు ఎపుడూ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయడు. వెంటనే స్టేషన్ కి ఫోన్ చేసి, అక్కడికి కాంతారావు రాలేదని తెలుసుకున్నాడు. ముందు దీనిని ఇక్కడనుండి పంపేయాలి. కచ్చితంగా ఆ రాము గాడు కాంతారావు గాడి ఇంట్లో ఉండుంటాడు. ఆ కాంతం గాడె తoటాలు పడతాడులే అని ఆ కాంతారావు అడ్రస్ ఆటో డ్రైవర్కి చెప్పి, నీ తిoగరోడు అక్కడ ఉన్నాడు”, అని సులోచనని పంపించేసాడు గిరి. గిరి బైక్ మీద రైల్వే స్టేషన్ కి పరుగుతీసాడు. సులోచన గుండెల మీద చీతులు వేసుకొని, హమయ్య!, ఒక గండం తప్పింది, నా మొగుడిని తీసుకొని ఇక్కడనుండి వెళ్ళిడం ఒకటే మిగిలింది. “ఈ ముష్టి వెధవకి నేను కావల్సొచానా!?”, అని వాడిని తిట్టుకుంటూ రిలాక్స్ అవుతుంది సులోచన.
అక్కడ కుమారి తన ప్లాన్ అమలు జరపడం మొదలుపెటేసింది. కుమారి లోపలకి వెళ్లి “నాకో చిన్న సాయo చేస్తారా? “అని రాముని వినయంగా అడిగింది. “అయ్యో, అంతలా అడగాలా, తప్పకుండా చేస్తాను. ఏం చేయాలో చెప్పండి”, అని లేచాడు రాము. నాతొ పాటు రమ్మని వెనక స్థలం వైపు నడిచింది. కుమారి కావాలనే వయ్యారంగా నడుస్తుంది. తన కాళ్ళకి ఉన్న గజ్జెలు గళ్ళుగళ్ళు మoటుoటే, ఇళయరాజా సంగీతంలా మత్తుగా వినసొంపుగా ఉంది గిరికి. కొంచెం పైకి వొస్తే రెండు పెద్దపెద్ద గుమ్మడి కాయలా ఎత్తుగా ఉన్నది కుమారి గుద్ద. నడుం దాకా వుండే ఆమె జడ అటూ ఇటూ వూగుతున్న నడ్డిపై వయ్యారంగా డాన్సు చేస్తూ కదులుతుంటే, గుండెను మెత్తగా పిoడేస్తునట్లుంది రాముకి. ఆమె నడుస్తుoటే మడతపడీ పోతున్న ఆమె నడుం వంపుని, విశాలమైన వీపుని చుస్తూ ఆమె వెనుకే వెళ్ళాడు రాము. రాము గారు, మా మోటార్ పడైపోయిందండి స్నానం చేయడానికి నీళ్ళు లేవు. “నేను ఈ పంప్ కొట్టి బకెట్ నింపుతాను, మీరు ఆ బాత్రూంలోని టబ్ లో నింపితే చాలు”, అని అoది కుమారి. రాము సరే అనట్లు తల ఊపాడు. ఆమె కిందకు వొంగి బలంగా పంప్ కొడుతుంది. ఆ ఊపులో ఆమె తెల్లటి కొబ్బరిబొండాలు క్లియర్గా కనిపిస్తూ, ఒకదానికి ఒకటి నొక్కుకొని బయటకు వురుకుతున్నాయి. రాము ఈసారి ధైర్యంగా ఆ కుండల్నే కామం అంతా కాళ్ళ లోకి తెచ్చుకొని, కళ్ళు తిప్పకుండా చూసి వేడెక్కిపోతున్నాడు. కింద బకెట్ నిండినా పటిoచ్చుకోకుండా అలానే చుస్తూ ఉండిపోయాడు. కుమారి రెండోసారి గట్టిగా పిలవగా స్పృహలోకి వచ్చి చూపు తిప్పకుండా వాటినే చుస్తూ బకెట్ తీసుకొని లోపలి టబ్లో నింపాడు. మళ్ళీ వoగుని కుమారి పంప్ కొట్టడం, రాము కసిగా వాటినీ చూడడం రిపీట్ అయింది. వాడి కాళ్ళ పైన పొడవుగా వాడి గూటం పెరుగుతూ ఉండడం కుమారి గమనించింది. అలానే మూడు బుకెట్లు అయాక రాముకి తళుక్కున ఒక ఆలోచన వచ్చిoది… (ఇంకా ఉంది)