మాలతి మలర్ – Part 4

స్కూల్ క్రిస్టమస్ సెలవులు.ఆ రోజు నాకు సెలవు.మాలతి ఇంటికి వెళ్ళాను.పెద్దమ్మాయి కౌసల్య మాలతి అన్నయ్య ఇంటికి వెళ్ళింది.రెండవ అమ్మాయి హారతి ఎందుకో ఏడుస్తూ ఉంది.మాలతిని కారణం అడిగాను.
“తనకు సినిమాకు వెళ్ళాలని ఉందట”.
“సెలవులే కదా!!! తీసుకెళ్ళొచ్చుగా ??”అన్నాను.
“అదే మాట ఆయనకు చెప్పాను.ఆయనకు టైం లేదట.కావాలంటే నన్ను తీసుకెళ్ళమన్నారు.నాకెక్కడ కుదురుతుంది నీవే చెప్పు.నువ్వు తీసుకెళ్ళి చూపించొచ్చుగా???..ప్లీజ్ శివా!!!”.
ఆ మాట వినగానే హారతి తనూ వస్తే గాని సినిమాకు వెళ్ళనంది.మాలతి ఇక తప్పదని బయలుదేరింది.
కొంచం బిగుతైన నేవి బ్లూ కలర్ చూడీదార్,తలనిండా మల్లెపూలతొ చక్కగా తయారైంది.పొగరైన తన ఎద అందాలు నాకు కనబడకుండా ఎంత జాగ్రత్త పడిందో తన చున్ని కప్పుకున్నా విధాన్ని బట్టి నాకు అర్థమయింది.కానీ నా కనుల పండుగా చేస్తున్న వెనుక అందాలను తను ఏం చేయగలదు.నాలో నేను నవ్వుకున్నాను.ఇసుక తిన్నెల్లా ఎత్తైన పిరుదులు,నన్ను పిచ్చెక్కిస్తున్నాయి.థియేటర్ చాలా మట్టుకు ఖాళిగా ఉంది.హరతి నాకూ ,మాలతి కు మధ్య కూర్చుంది.సినిమా స్టార్ట్ అయిన కాసేపట్లో “అమ్మా!! ఎదురుగా కూర్చున్న అంకుల్ తల అడ్డొస్తోంది కొంచం చెప్పమ్మా..”హారతి గొంతు.”నోర్మూసుకుని సినిమా చూడు”మాలతి విసుక్కుంది.”అమ్మా!!! ప్లీజ్…”హారతి.”అబ్బబ్బా….నీతో ఒకే రోదన..రా..ఇలా వచ్చి నా సీట్లో కూర్చో”చిరాకుతో మాలతి తన సీట్లోంచి లేచి నా ప్రక్కన కూర్చుంది.
నా మనస్సులో శతకోటి సన్నాయి రాగాలు.సినిమా చూస్తూ మధ్య మధ్యలో నేను వేస్తున్న ఛలోక్తులకు మాలతి కూడా సరదాగ నవ్వూతోంది.ఇంతలో ఒక వర్షం పాట.వర్షం లో తడిసి పోయిన హీరోయిన్ తన పెద్ద స్తనద్వయం తో హీరోను నొక్కుతూ రెచ్చగొడుతోంది.సీను చాల వేడిగా ఉంది.ఇద్దరం మౌనంగా ఉన్నాము.నేను ఓరకంటితో మాలతిని చూశాను.తను ఇబ్బంది గా తల వంచుకుని ఉంది.పాటవ్వగానే తను మామూలు గా కూర్చుంది.వేడిపాట,తన తలలోని మల్లెల గుభాళింపు నాలో కామాగ్ని రగులుస్తూంది.బుర్ర దిమ్మెక్కుతొంది.ఉక్కబెడుతున్నట్టు అనిపిస్తొంది.నాది మెల్లి మెల్లిగా బిరిసు కుంటొంది. నా భుజం తన భుజానికి తగిలించాను.మెత్తగా తగులుతోంది.హాయిగా ఉంది.మెల్లిగా నాచేయి తన చెయ్యి మీద వేశాను.గొంగళి పురుగు పడ్డట్టు చెయ్యి విదిలించింది.నా వైపు కోపంగా చూడ్డం నేను ఓర కంట గమనించాను.తల దించుకున్నాను.కొంచంసేపు తర్వాత మళ్ళీ చేయి వేశాను.నా చేయి వణకడం నాకు బాగా తెలుస్తోంది.మళ్ళీ విదిలించడానికి ప్రయత్నించింది.ఈ సారి గట్టిగా పట్టుకున్నాను.
“చెయ్యి వదులు” చెవి దగ్గరగా వినిపించింది.
నేను వదలలేదు.”పర్వాలేదు ఉండని” బ్రతిమాలాను.
నా చేయి తన చేత్తో పెనవేసుకుంది.గట్టిగా పట్టుకోవడం తో తను ఏమి చేయలేకపోయింది.వెనుక సీట్లు ఖాలీగా ఉన్నాయి.హారతి సినిమాలో లీనమయి ఉంది.థియెటర్ లో చీకటి.ఇవన్ని నాలో ధైర్యాన్ని పెంచుతున్నాయి.
ఇంకొక చేయి తన భుజం మీద వేశాను.నా వైపు ఎఱ్ఱగా చూస్తూ భుజం విదిలించింది.హారతి సడన్ గా మావైపు తలత్రిప్పింది.మేము మాములుగా సినిమ చూస్తున్నట్టు నటించాము.కొంచం విరామం తర్వాత మళ్ళీ నా చేయి తన భుజం మీద వేశాను.హారతికి వినబడకుండా తను కోపంతో
“శివా!!! ఏంటిది????? అసహ్యంగా….. చెయ్యి తీయ్”
“మ్మ్…….”
“చెప్పిన మాట విను….చెయ్యి తియ్యి”
“మాలతీ…..ప్లీజ్”
“వ్వాట్…..స్టుపిడ్.లీవ్…మీ….”
“ప్లీజ్…మాలతి.తట్టుకోలేకపోతున్నాను”
“ఇప్పుడు వదులుతావా?లేదా?”
“వదలను”
“రాస్కెల్….వదలరా!!!”
నేను మౌనంగా తన భుజాన్ని సుతారంగా పాముతున్నాను,తన దేహం లో చిన్ని వణుకు నేను గుర్తించాను.తను సీటుకు ఆనుకోకుండా కొంచం ముందుకు కూర్చోవడం తో,తన చెయ్యి ని వదలి ఇప్పుడు ఆ చెయ్యిని తన మెడమీద వేశాను.తను మెడను గట్టి గా విదిలించింది.నా చెయి జారి తన వీపు మీద పడింది.ఇదీ నాకొకందుకు మంచిదే అయ్యింది.నా వ్రేళ్లు తన వీపు మీద తారాడుతున్నాయి.తన్ను నన్ను ఎర్రగా చూస్తోంది.నేను అవేమి పట్టిచుకోకుండా సినిమా చూస్తున్నట్టు నటిస్తూ షల్వార్ మీద నుంచే తన నడుము మడతలను మీటుతున్నాను.
“రేయ్…వదలరా!!!!….ప్లీజ్….చెప్పినమాట వినూ……”
నాచెయ్యి నడుమును తడుముతూ,తన ఎత్తైనపిరుదులు మీదకు వెళ్ళింది.తను అదిరిపడింది.కొవ్వుతో బిరుతు గా ఉన్నాయి పిఱ్ఱలు. (ఇంకా ఉంది)